Barralet-pichot
Muscari botryoides
Asparagaceae Hyacinthaceae
Autre noum : Cebihoun.
Nom en français : Muscari faux botryde.
Descripcioun :Lou barralet-pichot èi pas tant coumun que soun cousin, lou barralet, Muscari neglectum. Trachis dins li bos e prado umido de plano e en mountagno. Pèr lou destria, fau regarda li fueio un pau plato, emé lou bout en capouchoun e que soun pu courto que l'enflourejado e souvènt dreissado. Tambèn li flour soun quàsi tant larjo que loungo e lis enflourejado mens sarrado. Coumpara emé lou barralet que ié sèmblo proun.
Usanço :Li cabosso se manjon cuecho en liéume. Èi poussible de tasta li jòuini fueio e li flour.
Port : Erbo
Taio : 5 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Muscari
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 0,4 à 0,8 cm
Flourido : Printems
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Prado umido
- Blachiero
- Melounié
- Castagnaredo
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Muscari botryoides (L.) Mill., 1768
Geranion(-de-fourèst)
Geranium sylvaticum
Geraniaceae
Noms en français : Géranium des forêts, Géranium des bois.
Descripcioun :Lou geranion-de-fourèst es uno planto proun coumuno dins lis Aup en mountagno mejano, ounte emé soun rizoumo, fai de poulìdi coulounìo. La fueio èi proun penado e decoupado e lou pecou di flour, glandoulous (fotò) .
Usanço :Es uno bono erbo pèr li vaco.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Geranium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Fourèst
- Esboudèu
- Mountagno mejano
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Geranium sylvaticum L., 1753